Marie-Rose Smeesters – 61 jaar en inmiddels op pensioen – blikt vol passie terug op haar carrière. Ze startte bij
Leven opgebouwd rond Coca-Cola
Toen ik bij
Heb je er dan nooit eens aan gedacht om van job te veranderen?
Ja, zeker. Toen ik 25 jaar was, werd ik gepest door een collega. Ik wilde het bedrijf op dat moment verlaten, maar het was mijn echtgenoot die me kon overtuigen om dat niet te doen. Ik heb toen enorm op mijn tanden moeten bijten. Hoewel het in die tijd taboe was om over pesterijen te praten, heb ik toch al mijn moed bijeen geraapt om mijn hart te luchten bij een interne vertrouwenspersoon. Dat heeft me echt geholpen. Later ben ik dan zelf ook vertrouwenspersoon geworden. En gelukkig maar want anders had ik al die onvergetelijke momenten die nadien nog gekomen zijn, moeten missen (lacht).
Die onvergetelijke momenten zijn die moeilijke periode waard geweest, lijkt uit je glimlach te kunnen afleiden. Wat waren die onvergetelijke momenten?
Een onvergetelijk moment was ongetwijfeld het bal van
Als ik jouw fotoboek opensla, zie ik veel foto’s van al jouw pins. Dat zijn er berhoorlijk wat. Hoe belangrijk zijn die voor jou?
Die pins zijn 14 karaat, maar dat maakt me eigenlijk niet zo veel uit. De emotionele en symbolische waarde daarachter is voor mij veel groter. Elke 5 jaar vond ‘Pin Day’ plaats. Op die dag organiseerde
Avontuurlijke carrière
Hoe zag jouw eerste werkdag bij Coca-Cola er uit?
Ik kwam altijd en overal te vroeg dus ook op die dag. Ik stond aan de personeelsafdeling te wachten om 08u in plaats van 08u30. Om 09u kwam de manager van de personeelsafdeling aan. En ik weet nog goed wat hij zei: “Oei, ik was u vergeten’. Dat was natuurlijk even schrikken, maar uiteindelijk ben ik dat vlug vergeten. Nadien kreeg ik een rondleiding in het bedrijf en werd ik aan iedereen voorgesteld. Op dat moment werkten er 70 mensen bij
Wat was het mooiste moment in de laatste vijf jaar van jouw carrière?
Dat was toen ik 40 jaar dienst had en ik samen met mijn echtgenoot op reis mocht naar Atlanta. Mijn baas was toen uit België vertrokken om in Atlanta te gaan werken. Toen we het hoofdkantoor van
Heb jij nooit de ambitie gehad om in Atlanta te werken?
Neen, absoluut niet. In het hoofdkantoor in Anderlecht kende ik iedereen. Dat gaf me een comfortabel gevoel en zorgde er ook voor dat ik mijn job bij
Hoe heb je jouw carrière afgesloten?
Vrijdag 13 juni 2014 was mijn laatste werkdag. Sinds mijn 50e werkte ik maar 4/5. Mijn vrije dag was altijd op vrijdag. Omdat de meesten enkel op vrijdag aanwezig konden zijn, ben ik die dag nog komen werken. En het grappige is dat ik die dag voor de eerste keer in mijn leven te laat was. Als je weet dat je je sleutel en badge moet afgeven, bezorgt dat je een vreemd gevoel. Tijdens de drink heb ik dan samen met mijn collega’s genoten van mijn laatste moment bij
Genieten van het leven
Je komt nog elke dinsdag sporten hier in onze fitness. Toch een beetje heimwee?
Neen, ik heb genoten van mijn job bij
Op Social